Ondanks problemen in de voorbereiding kunnen we weer terug kijken op een geweldig Noords Festival. De problemen van de sneeuwarme winter lijken aan St. Ulrich voorbij te gaan. Er lag weer een prachtig pak sneeuw en perfect geprepareerde loipes. Lees meer over de avonturen van deze week en de spannende NK wedstrijden.
Niet alles zat mee!
Vanaf 25 februari waren we voor de derde keer in St. Ulrich am Pillersee. Omdat het "Vasa"-hotel vlak voor de kerstvakantie was verkocht en niet beschikbaar bleek, moest er flink worden geimproviseerd. Maar omdat alle andere dingen strak georganiseerd waren, kregen we de problemen goed opgelost. Zo konden de deelnemers weer genieten van een geweldige week.
Maar de sneeuw en de skiclub waren weer geweldig!
Vorig jaar vertelde burgemeester Brigitte al dat St.Ulrich een van de plaatsen was in Oostenrijk waar jaarlijks de meeste sneeuw viel en dat bleek ook dit jaar weer waar! In het nabijgelegen Waidring (slechts 5 km verder) waren maar twee van de zes loipes getrokken. Als je dan in St Ulrich kwam was het overal wit. Er lag een mooie laag sneeuw en alle sporen waren super geprepareerd. De samenwerking met de Skiclub onder leiding van Helmut en Christoph was weer geweldig. Samen met Paco en Freek van de Nederlandse Ski Vereniging vormden zij een geweldig team.
Eerste lessen op zondag
En zo stonden op zondagochtend de deelnemers weer te dansen tijdens de warming-up. Machiel moest zijn titel bij de wintertriatlon op de Weissensee nog verdedigen, maar Nicole bleek hem geweldig te vervangen. ’s Ochtends stonden alleen de klassieke lessen op het programma. ’s Middags waren de skaters aan de beurt. De deelnemers werden over de zes Vasa-instructeurs verdeeld. In de loop van de middag hoorden we dat Machiel inderdaad weer had gewonnen op de Weissensee en dat bij de dames Diana zegevierde! Dat was weer een hele goede reclame voor de langlaufers.
Sfeervolle opening
Op de nieuwe locatie, het terras van Normans bar, werd de week officieel geopend door de vertegenwoordigers van de gemeente, Tourismusverband, Nederlandse Ski Vereniging en Vasa Sport. Jos verzorgde de prijsuitreiking van de Holland Cup Noords, waaraan dit jaar weer meer deelnemers hebben deelgenomen.
Acht groepen op maandag
Met Machiel vanuit de Weissensee en Froutje van de Schwarzwald-reis erbij was het team van acht instructeurs compleet. En dat was nodig ook, want nu waren er ’s ochtends en ’s middags lessen voor zowel klassiek als skating. Het Vasa-team bestond verder uit de bekende instructeurs Sidney, Machiel, Peter en Aad. Tosca en Nicole zorgden vorig jaar al voor een duidelijke verjonging en met Tomas en Froutje werd die verder doorgezet. Mooi om te zien hoe ook zij snel hun plekje in het enthousiaste Vasa-team gevonden hebben. Onder een heerlijk zonnetje en bij bijna windstil weer werd er weer heel veel geoefend.
’s Avonds aten de deelnemers die normaal in Pillerseehof ondergebracht waren en de Vasa-crew samen bij Gasthof Adolariwirt. Het werd een ouderwets gezellige avond.
Geen tocht, maar lessen op dinsdag
Dit jaar is er voor gekozen om de toertocht naar het eind van de week te verplaatsen en zo kon dus ook de dinsdag gebruikt worden voor de lessen. 's Morgens klassiek en skate en in de middag was er gelegenheid om afdaaltechnieken te oefenen bij de kleine lift in St Jakob. De weerberichten hadden het over toenemende wind in de middag en forse windvlagen, al of niet met sneeuwval. En dat hebben we geweten: van de bijna 30 deelnemers die zich hadden opgegeven kwamen er helaas slechts acht opdagen. Zij trotseerden de sneeuwbuien en namen letterlijk een grote voorsprong op de thuisblijvers. Vooral tijdens de zaterdag-wedstrijd bleek weer eens hoe belangrijk het is om de afdaaltechnieken te oefenen. Later in de middag zag je al verschillende mensen hun ski’s testen voor de wedstrijd van woensdag. De weerberichten veranderden per uur; zou het nu wel of niet gaan vriezen? En de neerslag, werd dat dan regen of sneeuw? Onrust en onzekerheid alom.
De eerste wedstrijden en videoanalyses
En dan die woensdagmorgen. De 7,5 km vrije stijl: geen 5 cm, geen 10 cm maar een dikke 25 cm verse sneeuw! Wat een luxe. Maar of je er echt blij mee was hing toch een beetje af van hoe je je ski's geprepareerd had. Voor de wedstrijden werd er kort stil gestaan bij het overlijden van een icoon uit de Nederlandse langlaufwereld, Hans Sinke. Een mooi eerbetoon.
De jeugd ging om 9.45 uur van start en de vijf deelnemers maakten er een leuke onderlinge strijd van. Bij de heren verdedigde Rick Hoenderop zijn titel. De jonge Einar Visser werd tweede en nummer drie Jan Neelissen bleef de eerste dame, Femke Kramer nipt voor. Bij de dames dus een afgetekende zege voor de 16 jarige Femke Kramer, die vorig jaar ook al gewonnen had. Tosca de Wit werd tweede en nummer drie Anna Chernilovskaya verdient een groot compliment door de hele race met slechts één stok te skiën omdat zij een schouderblessure heeft.
In alle leeftijdsklassen van jeugd tot 70-plus werd hard gestreden om de medailles! Na de prijsuitreikingen en koffie met gebak in de container van de skiclub moesten de Vasa-trainers en een deel van de deelnemers al weer snel aan de bak voor de videoanalyse, eerst klassiek en vervolgens skating. Eerst werden de technieken met kleine groepjes opgenomen, die dan meteen daarna in de container van de skiclub geanalyseerd. Oh wat is dat nuttig!
Klassieke wedstrijd
De klassieke wedstrijd op donderdag vond plaats onder schitterende omstandigheden. De mist hing nog rond in het stadion, de zon probeerde er door te komen en het was praktisch windstil. Ook nu weer super gespoorde loipes dankzij het team van de skiclub in St Ulrich.
Ook hier gingen de vijf jeugddeelnemers als eersten van start, verdeeld over drie leeftijdscategorieën. Het werd zowaar nog spannend bij de oudste jongens omdat Maarten Beute als een jonge Klaebo naar de finish "holde" en hij bijna nog door een fanatiek diagonalende Lukas Jacobs ingehaald werd.
Bij de heren bleven de twee favorieten drie ronden bij elkaar. Bij het ingaan van de vierde ronde ging Rick Hoenderop er vandoor en sloeg een gat dat niet meer door Jan Neelissen te dichten viel. Rick deed alles dubbelstokkend en Jan had wel afzetwax. Derde werd Machiel Ittmann. Bij de dames ging de zege naar Tosca de Wit, voor haar zus Nicole en als derde Anja Verdiessen.
Ditmaal was de sluitingsavond al op donderdag in de gezellige alternatieve locatie, de Heustall van Adolariwirt. De clubschaal, die dit jaar weer gewonnen werd door SLT werd uitgereikt en er waren dankwoordjes. Hoogtepunt van de avond was het gezamenlijke warming-up dansje met Nicole en natuurlijk het onverwoestbare Lassolied.
Prachtige tocht naar Fieberbrunn en Hochfilzen
Vrijdag was het weer heel ander weer. Bewolkt en warm, zodat de loipes erg langzaam waren. Maar dat mocht de pret niet drukken. Na een korte warming up vertrokken de zeven niveau/techniekgroepen aan hun ronde St.Jakob-Fieberbrunn-Hochfilzen-St.Ulrich, waarbij een groter of kleiner stuk met de bus werd afgelegd. Moe maar voldaan kwam iedereen in de loop van de middag weer terug.
Ook hier alleen maar positieve en enthousiaste geluiden van de deelnemers.
Mooi sluitstuk
Als sluitstuk van de week stond de 25 km op zaterdag op het programma. 59 mensen hadden zich opgegeven, 20 dames, 38 heren en één “jonkie”, Helmer Hooijbergh (12 jaar). Het had een graad of vijf gevroren, het parcours was super geprepareerd en de sneeuw kraste duidelijk hoorbaar onder de ski's. De eersten die terugkwamen van een rondje verkennen hadden het over "super snelle ronde, harde sporen en moeilijke afdalingen". De gedooide sneeuw van gisteren was door de sneeuw knalhard geworden. Naarmate het tijdstip van starten naderde kwamen er ook wat meer afzeggingen omdat deze omstandigheden sommigen toch wat angst inboezemden. Uiteindelijk vertrokken er 52 deelnemers voor deze heldhaftige race.
Dat het supersnel was bleek al bij het doorkomen na de eerste ronde: in iets meer dan 15 minuten kwamen Rick en Jan al door! Dat opende perspectieven om het record dat twee jaar eerder door Max Teeling was neergezet te verbeteren. En Rick ging er voor! Toen hij na vier ronden over de finish kwam was hij ruim één minuut sneller dan het bestaande record. Tweede op bijna drie minuten werd Jan Neelissen en Machiel kwam na vijf minuten als derde over de streep.
Bij de dames was Tosca afgetekend eerste, ook al omdat Anna Chernilovskaya opnieuw de hele wedstrijd met slechts één stok liep, een ongekende prestatie. Derde werd verrassend Jifke Heijster, die uit de wereld van de canicross (hardlopen met honden) komt en sinds enkele jaren ook aan wedstrijden meedoet waarbij je zo snel mogelijk langlauft met je hond. Opmerkelijk verder dat Helmer (12 jaar) de hele race uitliep en daarmee heel wat deelnemers, waaronder zijn vader achter zich liet! Het evenement werd afgesloten met de prijsuitreiking en het spelen van het Wilhelmus. En net toen dat afgelopen was kwam Anke als laatste deelneemster over de finish. Zij had al in de eerste ronde materiaalpech gekregen, maar besloten het toch af te maken. Zij werd groots ingehaald met een erehaag van deelnemers en publiek. Mooier hadden we het niet kunnen afsluiten.
St. Ulrich was ook dit jaar weer een feest. Geweldige omstandigheden en een team vrijwilligers van de plaatselijke skivereniging voor wie niets teveel was. Of we volgend jaar weer terug (kunnen) komen hangt onder andere af van de dan beschikbare hotelaccomodatie en van de resultaten van de enquête (invullen dus!). En van de daarop volgende onderhandelingen natuurlijk!
Geniet nog na van de vele foto’s en filmpjes in het Dropboxalbum. Alle fotografen heel erg bedankt, in het bijzonder Toon en Nina!
